Bowie: The Biography
Ktoś był nieszczęśliwy podczas ślubu Davida Bowie z modelką Iman w 1992 roku, we Florencji. Ona nazywała się Coco, była osobistą asystentką artysty od kilkunastu lat i bardzo kochała swojego "Szefa". On ożenił się z Iman. Przez ponad 45 lat Coco i David byli nierozłączną parą. Przyjaciół. Kogo naprawdę kochał i kim był David Bowie? W Jego przypadku nic nie jest takie, na jakie wygląda ...
Qualcuno era infelice durante il matrimonio di David Bowie con la modella Iman, nel 1992 a Firenze.Lei si chiamava Coco ed era asistente personale dell'artita da tantissimi anni. Amava tanto il suo "capo", ma Lui amava Iman. Per piu' di 45 anni Coco e David erano una coppia inseparabile. Coppia di amici. Chi davvero amava e chi era David Bowie? Nel suo caso niente e' come appare ...
Qualcuno era infelice durante il matrimonio di David Bowie con la modella Iman, nel 1992 a Firenze.Lei si chiamava Coco ed era asistente personale dell'artita da tantissimi anni. Amava tanto il suo "capo", ma Lui amava Iman. Per piu' di 45 anni Coco e David erano una coppia inseparabile. Coppia di amici. Chi davvero amava e chi era David Bowie? Nel suo caso niente e' come appare ...
Wendy Leigh, autorka kilku bestsellerów, pisze biografie o największych światowych artystach ostatnich lat. Pochłonęłam Jej lekko napisaną, ciekawą, rzetelną i ładnie wydaną biografię o Davidzie Bowim. Wendy mieszkała zaledwie kilka kilometrów od domu, w którym mieszkał i urodził się David Jones ...
Wendy Leigh, e' l'autrice di parecchi bestsellers sulle star mondiali degli ultimi tempi. Ho divorato la sua leggera, interessante, credibile biografia di David Bowie. Wendy abitava a pochi chilometri dalla casa dove era nato e abitava David Jones ...
Wendy Leigh, e' l'autrice di parecchi bestsellers sulle star mondiali degli ultimi tempi. Ho divorato la sua leggera, interessante, credibile biografia di David Bowie. Wendy abitava a pochi chilometri dalla casa dove era nato e abitava David Jones ...
Bowie urodził się w jedenaste urodziny Elivsa Presleya, wydają się być jednak artystami z różnych epok. Bowie był wizjonerem, widział i robił rzeczy, które wyprzedzały czasy, w których żył. Od początku swojego życia, czuł się inny.David jako siedmioletni chłopiec, usłyszał od kolegów szkole, że jest uosobieniem diabła, bo pisze lewą ręką.To samo słyszał od swojej nauczycielki.Podobno już wtedy stwierdził: Nie jestem taki jak wy, będę lepszy ...
Bowie e' nato l'otto gennaio, il giorno del dodicesimo compleanno di Elvis Presley, ma sembrano artisti di tempi diversi. Bowie era veggente, vedeva e faceva le cose che erano "piu' avanti" dei tempi nei quali ha vissuto. Dall'inizo della sua vita si sentiva diverso dagli altri.Da ragazzo, a 7 anni, sentiva le opinioni degli altri sul fatto che era un diavolo, perche' scriveva con la mano sinitra. La sua insegnante gli ripeteva la stessa cosa. Gia' in quei tempi diceva: Non sono uguale a Voi, quindi saro' meglio ...
Bowie e' nato l'otto gennaio, il giorno del dodicesimo compleanno di Elvis Presley, ma sembrano artisti di tempi diversi. Bowie era veggente, vedeva e faceva le cose che erano "piu' avanti" dei tempi nei quali ha vissuto. Dall'inizo della sua vita si sentiva diverso dagli altri.Da ragazzo, a 7 anni, sentiva le opinioni degli altri sul fatto che era un diavolo, perche' scriveva con la mano sinitra. La sua insegnante gli ripeteva la stessa cosa. Gia' in quei tempi diceva: Non sono uguale a Voi, quindi saro' meglio ...
Autorka w piękny sposób ukazuje, jak kształtowała się osobowość Bowiego od najmłodszych lat Jego życia. O wdzięczności jaką żywił do ojca, który zaszczepił w nim miłość do książek, a tym samym otworzył świat (zaryzykuję stwierdzenie, że Bowie kochał bardziej książki niż ludzi). Pisze o trudnych relacjach Bowiego z matką, poetką, która nie sprawdziła się w roli troskliwej i czułej opiekunki.Możemy przeczytać o "szalonej rodzinie" Bowiego, dotkniętej schizofrenią. Wreszcie o miłości i cierpieniu po stracie ukochanego brata Davida, który odebrał sobie życie.Zdarzenie na zawsze pozostało w pamięci artysty, stało się Jego wielką i nieskończoną inspiracją. Z książki dowiadujemy się, że Bowie był nie tylko wielkim artystą, ale i człowiekiem. Kilka osób twierdzi, że zawdzięcza Bowiemu życie, przypomina, że nigdy nikogo nie oceniał, ale po prostu wyciągał z tarapatów. Widzimy Davida Bowiego i Jego postrzeganie życia, świata oraz miłości. On, który w relacjach intymnych z ludźmi spróbował wszystkiego, w końcu został monogamistą oraz ojcem. Biografia zawiera anegdoty, zdjęcia oraz wspomnienia bliskich i dalszych znajomych Davida. Dowiedziałam się, co lubił jeść i gotować, dlaczego brytyjska rodzina królewska była mu obojętna, jakie kobiety uwielbiał i czego się bał. I wreszcie, jaka była Jego ulubiona książka ...
L'autrice mostra in un modo bellissimo come si e' formata la personalita'di Bowie, fin da quando era piccolo. Parla della gratitudine che Bowie sentiva per suo padre, il quale gli ha trasmesso l'amore per i libri, aprendogli cosi un mondo (rischiera' il giudizio che Bowie amava piu' i libri degli esseri umani). Racconta della difficle relazione con sua madre, una poetessa,la quale non era capace di essere una mamma premurosa e affettuosa. Possiamo leggere della "famiglia di matti" di David, stroncata dalla schizofrenia. Infine possiamo leggere dell'amore e della sofferenza che sentiva Bowie dopo la morte suicida di suo fratello.L'evento e'rimasto per sempre nella testa di Bowie ed e'diventato la sua grande e immensa ispirazione.Dal libro scopriamo che David era non solo un bravo artista,ma anche un grande Uomo. Tante persone dicono di essere state salvate da lui, ricordando che non giudicava mai nessuno, solo aiutava ad uscire dai problemi. Vediamo David e il suo modo di vedere la vita, il mondo e l'amore. Lui, che nelle relazioni intime con gli altri ha provato di tutto, alla fine e' diventato monogamo e padre. La biografia contiene leggende e storie vere, ricordi di persone che gli sono state vicine e meno. Ho saputo cosa amava mangiare e cucinare, perche' la famiglia reale gli era indifferente, quali donne adorava e di cosa aveva paura.E alla fine qual era il suo libro preferito ...
Wiele osób twierdzi, że Bowie od urodzenia miał swego rodzaju mądrość w oczach, coś co, nasuwało myśl, że On na Ziemi był już wcześniej. Ze swojego życia Bowie stworzył dzieło sztuki, z precyzją i zimną krwią chirurga do samego końca tworzył i pisał. Myślę, że do samego końca, mimo wszystko, tęsknił za Wielką Brytanią.Oczytany Bowie, na pewno znał wiersz Sylvi Plath "Lady Lazarus", w którym autorka pragnie odebrać sobie życie, "Lazarus" to ostatni utwór oraz klip jaki pozostawił Bowie,czy jest w nim ukryta odpowiedź na temat Jego tajemniczej śmierci?
Tante persone dicono che fin dalla nascita Bowie, aveva la saggezza negli occhi. Qualcosa che faceva pensare che Lui, qui sul Pianeta Terra, e'gia stato prima. Con la sua vita Bowie ha creato un'opera d'arte, con precisione e sangue freddo ha scritto fino alla fine dei suoi giorni. Nonostante tutto penso che sentiva mancanza del suo Paese. Leggeva tanto, sicuramente conosceva il poema di Sylvia Plath "Lady Lazarus", nel quale l'autrice desidera togliersi la vita. "Lazarus" e' l'ultima opera che ha lasciato Bowie. Forse dentro questa canzone e' nascosta la risposta della sua morte misteriosa?
W 2013 roku, trzy lata przed śmiercią artysty, w Nowym Jorku została otwarta wystawa poświęcona sztuce i życiu Davida Bowie. Oficjalnie, piosenkarz nigdy jej nie widział.Jednak pewnego wieczora, po zamknięciu muzeum, 90letni staruszek w towarzystwie nieznanego mężczyzny, na specjalną prośbę dostał pozwolenie na obejrzenie wystawy, z dala od innych ludzi i zgiełku. Staruszek nazywał się Ken Pitt, był jednym z pierwszych menagerów Bowiego. Do dziś nie wiadomo, kim był towarzyszący mu mężczyzna ... :)
Nel 2013, tre anni prima della morte di Bowie, a New York e' stata aperta una mostra della vita artistica di David Bowie. Ufficialmente il cantante non ha mai visto la sala dedicata a Lui. Ma, una sera, dopo la chiusura del museo, un uomo novantenne in compagnia di un uomo sconosciuto, con una richiesta speciale ha potuto visitare la mostra lontano dalla folla e dagli altri. Il vecchietto si chiamava Ken Pitt, ed era uno dei primi manager di David Bowie. Fino ad oggi non si sa chi fosse l'uomo misterioso in sua compagnia ... :)
Nel 2013, tre anni prima della morte di Bowie, a New York e' stata aperta una mostra della vita artistica di David Bowie. Ufficialmente il cantante non ha mai visto la sala dedicata a Lui. Ma, una sera, dopo la chiusura del museo, un uomo novantenne in compagnia di un uomo sconosciuto, con una richiesta speciale ha potuto visitare la mostra lontano dalla folla e dagli altri. Il vecchietto si chiamava Ken Pitt, ed era uno dei primi manager di David Bowie. Fino ad oggi non si sa chi fosse l'uomo misterioso in sua compagnia ... :)
Lubię biografie i lubię twoje wpisy o książkach. Ten szczególnie bo D.Bowie jest..., był świetny. Pozdrawiam.
ReplyDeleteDzięki, przeczytałam już dwie biografie o Davidzie i muszę przyznać, że nadal jest wiele do odkrycia ... pozdr
Delete