Greg Dunn
Pamiętam doskonale dzień gdy zobaczyłam na na wykresie rysunek mojego DNA, był dla mnie jak książka. Pamiętam zdjęcia rezonansu magnetycznego, przypominały mi obrazy Salvadora Dali, z tą różnicą że były czarno białe. Mam w głowie krajobraz moich nerek, nieskończonych przestrzeni niczym pustynia. Pamiętam zdjęcie rentgenowskie mojej czaszki, mój uśmiech był w równym stopniu śmieszny i straszny. Każdy z nas jest fizycznie istniejącym dziełem sztuki. Moje spostrzeżenia potwierdza pierwszy neurolog - artysta Greg Dunn ...
Mi ricordo molto bene il giorno in cui ho visto sulla carta bianca il disegno del mio DNA, mi sembrava d'essere un libro. Mi ricordo la foto del mio corpo della risonanza magnetica, mi ricordavano i quadri di Salvador Dali, solo che erano in bianco e nero. Nella testa ho anche il paesaggio dei miei reni, che sembravano non finire mai come il deserto. Ricordo pure la foto del mio teschio, il mio sorriso era allo stesso tempo buffo e spaventoso. Ognuno di noi e' un'opera d'arte che esiste fisicamente. I miei pensieri li potrebbe condividere anche Greg Dunn, il primo neurologo - artista ...
Mi ricordo molto bene il giorno in cui ho visto sulla carta bianca il disegno del mio DNA, mi sembrava d'essere un libro. Mi ricordo la foto del mio corpo della risonanza magnetica, mi ricordavano i quadri di Salvador Dali, solo che erano in bianco e nero. Nella testa ho anche il paesaggio dei miei reni, che sembravano non finire mai come il deserto. Ricordo pure la foto del mio teschio, il mio sorriso era allo stesso tempo buffo e spaventoso. Ognuno di noi e' un'opera d'arte che esiste fisicamente. I miei pensieri li potrebbe condividere anche Greg Dunn, il primo neurologo - artista ...
W ostatnim numerze "Mente e Cervello" czyli miesięczniku o psychologii i neurologii, znalazłam rozmowę z Gregiem Dunnem. Amerykański doktor pozostawił szpitale i poszukiwania naukowe, aby oddać się sztuce. Sam siebie nazywa neorealistą. Inspiracją dla Dunna są mózg, jego półkule, móżdżek, ale również jego mniejsze części, neurony oraz cały system nerwowy w ciele człowieka. Jego dzieła tworzone są atramentem i piórem. To najbardziej skomplikowane interpretacje artystyczne ludzkiego mózgu na świecie.
Nell'ultimo numero di "Mente e cervello" ho trovato un'intervista con Greg Dunn. Questo dottore e scienziato americano ha lasciato ospedali e ricerche scientifiche per dedicarsi all'arte. Lui descrive se stesso un neorealista. L'ispirazione per Dunn e' il cervello e la sua complessita', includendo anche i frammenti piu' piccoli, i neuroni e tutto il sistema nervoso. Le sue opere sono create con la tecnica dell'inchiostro. Sono le piu' complesse interpretazioni del cervello umano nel mondo.
Do dziś znałam dwuwymiarowy, szary obraz mózgu, rysunek nie jest ładny i wydaje się być bardzo płytki. Dunn pragnie zmienić znany nam wszystkim wizerunek mózgu i pokazać jego złożoność, miliony neuronów w szerszej perspektywie. Oto Jego najsłynniejsze dzieło przedstawiające ludzki mózg.
Fino ad oggi conoscevo solo un disegno del cervello che era brutto: grigio e piatto. L'ambizione di Dunn e' cambiare il modo nel quale vediamo il cervello, mostrare la sua complessita', milioni di neuroni in una prospettiva piu' ampia. Ecco la sua opera piu' famosa che mostra il cervello umano.
Mózg ludzki przypominający złote drzewo. Piękna wizja. Zaraz, zaraz ostatnio widziałam gdzieś drzewo ... To było tydzień temu, w Amsterdamie. Przesyłam Wam zimową piosenkę o łowieniu ryb w przeręblu przez parę zakochanych ludzi, którzy przy okazji starają się siebie jakoś ogrzać ;) Zima też jest piękna, korzystajmy z jej uroków ...
Il cervello che assomiglia a un albero d'oro. Una visione bellissima. Un momento, da qualche parte ho visto un albero ... Ecco era la settimana scorsa ad Amsterdam. Vi mando una canzone invernale, che racconta la storia di una coppia che va a pescare in un fiume congelato, e fa di tutto per scaldarsi ;) L'inverno e' anche bello, basta solo notarlo ...
0 comments commenti: