Évariste Galois Mente&Cervello
Mam zwyczaj o najważniejszych sprawach w moim życiu mówić szeptem. Uważam, że największe rzeczy rodzą się w ciszy, by potem eksplodować ze zwielokrotnioną siłą wyrazu. Również w ciszy zastygają, czasem najważniejsi ludzie w historii świata. Choć w czasie "lajków" i Instagramowego ekshibicjonizmu trudno w to uwierzyć, istnieją naprawdę ważni bohaterowie, o których mówi się niewiele. Tacy ludzie byli zawsze na świecie, jednym z nich jest Évariste Galois. Choć humaniści to moje dusze pokrewne, zwykle związki tworzyłam z mężczyznami o umysłach ścisłych: może podświadomie wypełniam w moim życiu to, czego nie potrafię zrozumieć. Od zawsze wiem, że często za maskami inżynierów, matematyków, fizyków kryją się romantyczni bohaterowie, czasem nawet poeci ...
Ho l'abitudine di parlare delle cose piu' importanti della mia vita sussurrando. Penso che le cose piu' importanti nascono nel silenzio, per dopo esplodere con una forza maggiore. A volte nella storia del mondo si fermano nel silenzio i personaggi piu' importanti. Anche se nei tempi dei "like" e l'esibizionismo su Istagram e' difficile da credere, esistono eroi veri dei quali si parla poco. Persone cosi ci sono sempre state nel mondo. Uno di loro e' Évariste Galois. Anche se gli umanisti sono le mie anime gemelle, mi sono sempre messa con uomini di mente scientifica: forse cosi inconsapevolmente riempio il vuoto nella mia vita di cio' che non riesco a capire. So da sempre che dietro le maschere degli ingegneri, matematici e scienziati si nascondono anime romantiche, spesso perfino dei poeti ...
W listopadowym numerze miesięcznika o psychologii i neurologii "Umysł i mózg", znalazłam artykuł o genialnym matematyku Évariste Galois, którego życie to nie tylko przełomowe osiągnięcia w historii nauk ścisłych, ale scenariusz na nie jeden film ...
Nel numero di novembre di "Mente e Cervello" ho trovato un articolo sul matematico geniale Évariste Galois. La sua vita non e' solo una scoperta importantissima nel mondo della scienza, ma sembra anche la sceneggiatura per realizzare piu' di un film ...
Dziś wiemy, że Évariste Galois ma ogromne zasługi dla rozwoju algebry, jest prekursorem teorii grup oraz nowoczesnej teorii równań algebraicznych (teoria Galois), jednak on gdy umierał w wieku dwudziestu lat, mógł jedynie przypuszczać, że jego piękny umysł stworzył teorię, która do dziś jest rozwijana i badana, która stała się podstawą badań dla wielu naukowców.
Oggi sappiamo che Évariste Galois ha avuto un'enorme influenza nello sviluppo dell'algebra. E' stato anche il primo ad utilizzare il termine "gruppo" in matematica, per definire un insieme di possibili permutazioni di elementi, ed ha definito i gruppi che portano il suo nome: i gruppi di Galois. Ma quando moriva a vent'anni poteva solo immaginare che la sua bella testa che aveva creato una teoria che fino ad oggi e' la base principale di tutte le ricerche scientifiche.
Ten bardzo wrażliwy chłopak, którego ojciec zginął śmiercią samobójczą (za Francję), był średnim i znudzonym szkołą studentem, dwa razy nie przyjęto go do École Polytechnique w Paryżu. Dwa razy siedział w więzieniu za wystąpienia (z kieliszkiem i i nożem w dłoni) przeciw władzy króla Ludwika Filipa i nic nie wskazywało, że zostanie zapamiętany w historii nauki. Jak każdy geniusz Galois wyprzedzał czasy w których żył. Swoje teorie spisywał na kartkach, były pisane tak jak pisze się poezję: z chirurgiczną precyzją. Noc przed swoją śmiercią, Galois wiedział, że zginie w pojedynku następnego dnia rano, z odwagą lwa i zimną krwią spisał wszystkie swoje najważniejsze osiągnięcia matematyczne na kilku kartkach. Spisał swój testament: nie życia ale osiągnięć, dodając w liście jedynie kilka zdań: "Nie mam czasu, nie mam czasu ...". Galois zdecydował się na udział w pojedynku z miłości, chciał obronić honor dziewczyny, w której był zakochany. Na drugi dzień (w 1832) umiera w pojedynku, który historia uzna za morderstwo polityczne, a pojedynek za upozorowany. Jego ostatnie słowa do brata Alfreda brzmiały: "Nie płacz! Potrzebuję całej mojej odwagii, aby umrzeć w wieku dwudziestu lat!". Postrzelony w okolice serca gaśnie. Jego ciało zostało pochowane w okolicznej fosie.
Fu un ragazzo molto sensibile, con il padre morto suicida (per la Francia), uno studente mediocre e annoiato della scuola. Per due volte non ha passato gli esami all'École Polytechnique di Parigi. Due volte e' stato carcerato per i suoi brindisi con calice e coltello in mano, contro il potere del Re Luigi Filippo e niente indicava che sarebbe stato ricordato nella storia della scienza. Come ogni genio, Galois era in anticipo rispetto ai tempi nei quali ha vissuto. Scriveva le sue teorie sulle cartoline come si scive una poesia: con la precisione di un chirurgo. La notte prima di morire, Galois sapeva che sarebbe morto in duello la mattina dopo. Con un coraggio da leone e sangue freddo ha descritto le sue idee matematiche su poche cartoline. Ha lasciato il suo testamento: non della vita, ma delle idee, aggiungendo solo poche frasi "Non ho tempo, non ho tempo ...". Galois ha deciso di duellare per amore, ha voluto difendere l'onore della ragazza della quale era innamorato. Il giorno dopo, nel 1832, la mattina presto muore in un duello che la storia giudichera' come omicido politico e duello programmato. Le sue ultime parole, dette a suo fratello Alfred furono: «Non piangere! Ho bisogno di tutto il mio coraggio per morire a vent'anni». Colpito vicino al cuore si spegne. Galois venne sepolto in una fossa comune.
Pomimo bardzo młodego wieku Galois, był nie tylko genialnym matematykiem, ale również wielkim człowiekiem. Młodym mężczyzną, którego zapamiętała historia i ludzie, a nie kolorowe okładki magazynów...
Nonostante la giovane eta' Galois e' stato non solo un matematico geniale, ma anche un eroe. Un giovane uomo che verra' ricordato dalla storia e dalla gente, non dalle copertine nelle riviste ...
Nonostante la giovane eta' Galois e' stato non solo un matematico geniale, ma anche un eroe. Un giovane uomo che verra' ricordato dalla storia e dalla gente, non dalle copertine nelle riviste ...
0 comments commenti: